Onderhoud

De tuin heeft onderhoud nodig, voor het grotere werk plannen we ieder jaar een weekje vrij. Dit jaar was het weekje vrij wel gepland, maar niet alles lukte in dat weekje. Hubby G meldde dat de berk waar die top uitgewaaid is nog gezaagd moest worden. En daar sta ik dan, rood jasje aan, mutsje op, klompjes aan, mobiel in de jaszak, oordoppen in en touw in de handen. Een kabouter is er niks bij.

Huis
Moet dat nestkastje (gekraakt en gesloopt door een specht) er niet af ? Neuh, dat valt vanzelf mee naar beneden. Nou ok dan. Ondertussen ligt de stam in stukken gezaagd achter het kippenhok, het nestkastje heeft de val overleefd en houdt zich hardnekkig aan de stam vast.  

Opruim blues #2

Ik begin langzamerhand een beetje dol te worden, als ik bij mijn moeder opruim ruim ik steeds een andere plek op. Het staat allemaal zo vol, het is allemaal zo veel dat ik soms gedemotiveerd raak. Ik wissel af zodat ik het vol kan houden en het bijltje er niet bij neer gooi.

Hutkoffers
Ik worstel in de box met dozen vol lege mappen. Ik dank de lieve god, dat 99% van de mappen leeg is en sorteer ze in grijze zak (vuilnis) en gele zak (kringloop). Daarna gaan we nog een uurtje planken sorteren in de garage, het echte hout gaat naar links en het spaanplaat gaat op de stapel vlak achter de deur. Ik maak foto's zodat ik later kan zien dat er echt voortgang in zit. Thuis kijk ik dan altijd nog even naar wat ik op de foto's zie en wat zie ik daar dan ? Dat lijken wel de aluminium pannen waar mijn moeder vroeger mee kookte. Die pannen, die langzaamaan steeds meer aangetast raakten. Die pannen werden dus op een bepaald moment vervangen. Vervangen, niet weggegooid - iets weggooien is zonde.
 

Moestuin #84

Als ik in de keuken kom ligt er iets groens in de slacentrifuge, iets groens ? Iets groens uit de eigen moestuin ? Nu ? Ja. Hubby G heeft het zelf gezaaid en nu ook zelf geoogst, weliswaar was het een beetje harken van het 1 en een beetje harken van het ander.

Wintergroen
Wat kun je aan het eind van het seizoen zaaien zodat je iets hebt als er verder nog niets in de moestuin groeit ? Veldsla en een groente, die met zijn naam al aangeeft in welk seizoen het groeit - winterpostelein. En natuurlijk heel gezond, zo rauw . . . ook lekker in een broodje shoarma met knoflooksaus erover.

Zeep #3

 

 

Je wassen met zeep

is echt geen uitdaging meer

zeep in overvloed

 

Schoenen

Mijn moeder is in het verpleeghuis tot rolstoelgebruiker gepromoveerd, maar daar heeft ze zelf andere ideeën over. Nu ze verhuisd is kijkt het personeel het aan en proberen ze haar de rollator mee te geven, maar ook die parkeert ze rustig ergens.

Meelezen
Als je in het dossier meeleest zie je opmerkingen als "loopt zelfstandig iets meer breeduit", "mevrouw loopt stabiel" en zo laat moeders de rolstoel en rollator achter zich. Maar ze heeft wel een ruiterteen en door al het lopen komt die teen meer en meer in de klem, de fysiotherapeut geeft als advies andere schoenen met een elastische neus. Dus op een donderdag, de dag waarop mijn moeder de minste clubjes heeft haal ik haar op. Ze heeft een onrustige nacht gehad en ik help haar aankleden. Ik laat haar in haar tempo ontbijten en als we dan eenmaal onderweg zijn tukt ze in de auto, ze tukt op het bankje in de schoenenwinkel en ook weer terug naar huis tukt ze. Als ik haar weer in de woonkamer terugbreng slaapt ze al voor ik haar koffie voorgezet heb.

Bestel
De schoenen, die zij eigenlijk nodig heeft zijn niet op voorraad dus ik bestel op goed geluk uit de folder. Dan krijg ik een mail, de kleur die ik uitgekozen heb is niet op korte termijn leverbaar - nou dan de andere maar, want ma heeft echt andere schoenen nodig. Een week later heb ik een heel andere moeder bij me, 1 die uitgeslapen en wakker is. We passen de schoenen en ik laat haar door de winkel lopen. Dan komt de moeilijke vraag, zitten de schoenen fijn ? Nee is het antwoord. Tsja en dat is dus moeilijk met dementie, hoe "nee" is dit "nee". Dus de schoenmaker voelt hoe de schoenen haar passen en hoe ze aansluiten en dat ziet er allemaal heel goed uit.

Nee
Dit is een gevalletje je gevoel uitschakelen en je verstand gebruiken, ma zegt nee maar dat is onbetrouwbaar, haar teen kan nog wel steeds pijn doen omdat de teen al pijn doet. De schoenen passen goed, ze heeft echt andere schoenen nodig en ik hak de knoop door. Ik denk voor haar en zo verlaten we de zaak, mijn moeder met haar nieuwe schoenen aan. De tijd zal het leren of dit voor haar de juiste schoenen zijn, het is nu afwachten.
 

Crackers #3

Als je op internet zoekt vind je altijd van alles maar vaak niet wat je zoekt. Onze zoektocht naar een goed cracker recept ging niet voorspoedig. Tot ik me bedacht dat wij wel altijd crackers zeggen, maar dan knäckebröd bedoelen.

Zoeken
Dus opnieuw zoeken naar weer een ander recept. Omdat ik met mijn moeder naar de schoenenwinkel ging, heeft hubby G het bakken voor zijn rekening genomen. Terug van de schoenwinkel lagen ze daar, onze eigen crackers. We hebben eindelijk het recept gevonden om verder mee te experimenteren.

Dagje uit

We gaan een dag op stap, gewapend met de voordeeluren-kaart met de trein. En het was de juiste dag voor een dagje museum, druilerig en regenachtig. We gaan naar Zwolle, van te voren hebben we gekeken waar we heen gaan. Toch handig al die bloggers, die vertellen waar je in hun stadje goed terecht kunt of wat je per se zien moet.

Waanders
We gaan als eerste naar Waanders in de Broeren, een enorme boekhandel annex lunchroom in een oude kerk. Na een groot stuk worteltjestaart en koffie en T klimmen we helemaal naar boven, daar sta je dan met je neus op het dakgewelf en dan naar beneden loeren naar al die boeken. Dan rustig steeds een etage lager, steeds kijken of er nog iets van je gading is.

Museum
Daarna door de regen naar het Stedelijk museum, eerst dwalen door het Drostehuis. Als je op de begane grond naar de vloer kijkt, zie je heel scherp de grens tussen baas en personeel van marmer gaat het plots over in estrikken. Onder de woning ligt een jaloersmakende grote kelder, en je kunt ook naar boven met een weinig chique trap, dat verbaasde me - ik heb overal gekeken of ik ergens een showtrap zag, maar die is er blijkbaar niet. Na wat gedronken te hebben in het museumcafé, hebben we als laatste de zalen bekeken in het nieuwere gedeelte van het museum. In de filmzaal werd ik treurig en onpasselijk, dus snel verder.

Met zo'n enorm kunstwerk heb je een zaal snel vol, welgeteld hingen er drie stukken allemaal van Veronique Schrama. Je kunt het zelf nog tot 7 mei 2017 gaan bekijken. In het drostehuis maakte ik nog een close-up foto van een schilderij van Piet Zwiers. Zie de strepen van de kwast, zie al die kleuren door elkaar en van een afstand zie je de harmonie - de harmonie van de natuur.

Moestuin #83

Alles wat nog in de moestuin staat is sneu en de moestuin moet ook leeg, anders kan er niet gespit worden.

Leeg
Dus ik spit er een kudde worteltjes uit, een worteltje meer dat maakt nu echt niets meer uit. De Chinese kool is gewoon weer uitgelopen en ik trek ze er nu uit, want die staan in het vak waar dit jaar de bonen in gaan en dat vak moet dus hoognodig leeg. Leeg is goed, leeg betekent er kan gespit en geharkt worden, gespit en geharkt betekent dat er een klimrek voor de erwten opgericht kan worden. En dan graag een beetje gunstig weer zodat de erwten en de kapucijners de grond in kunnen.

Kringloop #21

Soms stap ik iedere week bij de kringloop binnen, soms kom ik er weken niet. Ik loop langs de kopjes, dan naar boven kijken of er weckpotten zijn, langs de lampen. En soms zie je dan opeens iets, het staat een beetje achteraf, het is oranje als ik het vastpak voelt het zwaar aan. Leuk een glazen eekhoorn, ik zou hem eerder beneden in de grote letterkast verwachten. Het is net een stuiter, maar dan in de vorm van een eekhoorn. Ik laat hem door mijn handen glijden en voel of er scherfjes af zijn, nee helemaal heel. Ik ga weer naar beneden verder speuren en aan het eind van mijn rondje sta ik met een inmiddels warm eekhoorntje bij de kassa.

Bewaren

Een van de gouden uitspraken van mijn moeder was altijd: vind je dat ik veel snoep? Nou ja misschien
niet veel, maar ze houdt enorm van snoepen. Als mijn moeder een koekje niet opeet, dan is dat of een heel vies koekje of zij is niet goed in orde.

Bewaren
Alles maar bewaren, mijn ouders hadden een oorlog meegemaakt en dat had zijn wonden achtergelaten. Niet alle wonden zijn even zichtbaar, nu we opruimen zie je dat ze alles maar bewaarden. Het kon straks nog nuttig zijn, je kon het misschien straks nog ruilen of je kon er in tijd van nood dan smachtend naar zitten kijken ? Als ik 1 chocoladewikkel tegen kom gooi ik hem weg, soms kom ik er dan meer en meer tegen. Dan verzamel ik de wikkels uit de verzameling of andere dingen. Dan maak ik een mini collage, die ik fotografeer en dan gaat de collage in het oud papier.

Een nieuw jaar, nieuw zaad

We zijn er voor gaan zitten, het kost ons meestal wel een avond, het bestellen van zaad voor de (moes)tuin. Dat gaat dan van dit is op en dat vind ik niks en zullen we dat eens proberen.

Zoeken
De opbrengst van de pompoenen vond ik maar zozo, dus dit jaar hebben we een ander soort (Fictor). Met de paprika's zijn we weer terug bij het oude vertrouwde soort en dit jaar gaan we ook pepers proberen. Hubby G wil altijd zonnebloemen en ik ben fan van kapucijners en de Cobra slabonen. De zakjes zijn binnen, het seizoen kan beginnen. 

Römertopf #4

Wat gelukkig wel wil lukken in de romeinse pot is zuurkool en omdat het er weer voor is en omdat ik het lekker vind, eten we het nog maar eens een keer. Oefening baart kunst.

Poot
Van de biologische boer krijgen we vaak varkenspootjes, daar maak je alleen hubby G blij mee - mij niet. Maar deze keer kregen we ook de stukken die daar boven zitten mee, het gaat richting hamschijf, maar ze kunnen het denk ik niet als hamschijf verkopen. Zo'n stuk vlees wordt heerlijk gaar in zo'n romeinse pot, echt niks mis mee ook al mag het misschien geen hamschijf heten.

Crackers #2

Een 2e poging om crackers te maken, weer een enorm zadig recept en omdat we geen speltbloem hebben nemen we speltvolkorenmeel. En havermout moet erin en ik ga ook geen moeite doen om het recept terug te vinden, want stel je voor het komt in handen van een tandarts.

Resultaat
Na dit recept ben ik door mijn hele voorraad zaden heen en kan ik een half boodschappen briefje vullen. De crackers zijn niet zo brokkelig als de eersten, beter gezegd ze zijn kei en keihard. We kijken elkaar aan, dit recept gaat het niet worden dat is duidelijk. In de trommel worden ze jammer genoeg niet zacht. Dus voor ik er 1 eet maak ik ze eerst nat onder de kraan en dan even opdrogen in de oven.

Zeep #2

 

Mijn moeder vond altijd

dat je van sommige dingen nooit te veel kon hebben.

Zeep was 1 van die dingen.

Zelf denk ik daar lichtelijk anders over,

weer zes stukken zeep en

het zeepkoopverbod blijft dus onverminderd van

kracht.

 

Zingen

Nu mijn moeder dichterbij woont ben ik er vaker, maar ik vraag me wel af hoe vaak moet je gaan ? Het liefst ging ik bij de dagbestedingen in een hoekje zitten kijken hoe het met haar gaat en het mooie is, dat mag ook. Alhoewel ze liever hebben dat je een handje helpt.

Gezang
Omdat ze al snel gewend was en zich verveelde hebben ze mijn moeders week ingedeeld en nu heeft ze iedere werkdag wel "iets". Daarnaast heb ik een programma en daarin kan ik zien dat er per maand nog vier avondprogramma's zijn. Mijn moeder zong altijd graag, heel normale liedjes of beter gezegd, toen ze nog praatte zong ze ook. Nu praat ze niet en zingen doet ze ook niet, maar je kunt altijd luisteren dus ik ga met mijn moeder naar het zanguurtje.

Zoekt
Als ik kom zie ik haar nog niet zitten, dus ik ga haar halen - bij haar huiskamer aangekomen blijkt dat ze al weg is. Dus weer terug en daar zit ze, er is nog plek en ik ga naast haar zitten - ze heeft een map met liederen voor zich en ze bladert er ijverig in. Ik werp een blik en denk O, ik vraag aan een van de begeleiders naar het programma. Hij vertelt dat ze die map al dertig jaar hebben, als we nieuwere liederen spelen kennen ze de tekst niet. Ja dat snap ik, maar zingen jullie alleen maar geestelijke liederen, kort antwoord: Ja. 

Por
Als mijn moeder mijn aandacht wil word ik aangepord, vinnig zegt ze "kijk jij dan eens even". Ik denk hó, ik denk "ze zegt weer wat". Na maanden van stilte en hooguit af en toe een ja, nee of paraplu zegt ze opeens een hele zin. Wel een dronken hele zin, maar toch. En zo zitten wij braaf een heel uur geestelijke liederen uit. Mijn moeder zingt niet, maar ze heeft wel haar aandacht erbij - het ophemelen van god is niet haar ding en de blik in haar ogen spreekt boekdelen. Ik zorg dat de tafel koffie krijgt, dat ze niet tien suikerklontjes bij haar overbuurman in de koffie doet en ik sla de pagina's om. Als ik later thuiskom streep ik de maandelijkse zanguurtjes uit de agenda.
 

Ochtend #18

 

Donker grauw grijs sneeuw

Een nieuwe dag, zonopkomst

eerst purper dan blauw

  

Moestuin #82

We gingen op pad, met winterweer, naar de grenswandeltocht. Bij het startpunt zag het zwart van de
mensen, we keken elkaar aan en liepen zwijgend naar het startpunt. Een stukje lopen was een goed plan waar we niet van af wilden wijken, we sloegen voor de mensenmassa linksaf. In plaats van een ritje met de bus en wandelen in een mensenmassa, wandelden wij om het Zwillbrocker Venn, waar nu geen flamingo's te zien zijn. We knisperden door de sneeuw en ik vroeg me af waarom water het enige is dat anders is dan al het andere op onze planeet. De uitzondering, die de regel bevestigt.

Bevroren
Thuisgekomen ging hubby G de moestuin in en wrikte daar met enige moeite een pastinaak uit de bevroren grond. Eentje, maar dan wel een enorme joekel daar kun je rustig een stamppot mee maken en dan heb je voor twee dagen genoeg.   

Uit de oude doos

Soms lees ik een blog en dan staat er dat het patroon uit de oude doos komt, die oude doos is dan van 1993. Deze foto is uit een oudere doos en komt uit het "maandblad voor handwerken" van november 1950. Altijd maar weer dat opruimen, bij mijn ouders in de garage stuitten we op drie doosjes tijdschriften, ik gooide de tijdschriften met veel plezier de oud papier tas in.

Meuk
Mijn motto was, wat moet je met die oude meuk - totdat de kleuren plaatsmaakten voor zwart-wit toen ging bij mij de rem erop. Ik heb de oude meuk eerst bekeken en toen op MP verkocht, want als er 1 tijdschrift is waar ik geen warm gevoel bij krijg dan is dat de Ariadne. Dat dit "maandblad voor Handwerken" de voorloper daarvan is verandert daar niets aan.

Jumper
Mijn moeder noemde een truitje altijd een jumper, zoals het truitje op de foto ook een jumper genoemd wordt. Deze moest op de foto, stel ik krijg nog eens last van een breivirus, pofmouwen tot aan de ellebogen, beetje kort - maar wat een motief.

  

Römertopf #3

Ik ben vastbesloten om pudding in de romeinse pot te maken en ik pak het meest vage kookboek aller tijden erbij. De mijne is dik en dof goud van buiten, mijn Artusi, het kookboek van Artusi is een apart kookboek, het is alleen een goed kookboek als je van experimenteren houdt of als je weet wat hij eigenlijk bedoelt, maar niet opgeschreven heeft.

Veld
In de Artusi staan recepten voor pudding, pudding die in een veldoventje gaan - iemand een idee wat een veldoventje is ? Nou ik vond dat je dat wel mocht vergelijken met een Romeinse pot, die in de oven staat. 100 gram bitterkoekjes, 100 gram suiker, 1/2 liter melk, 80 gram aardappelmeel en 3 eieren. Ik vergelijk de ingrediënten met die van de flan Albine, ik ga voor 3 eieren, de halve liter melk, 100 gram koekjes, aardappelmeel heb ik niet nou ja dan maar zonder. De hoeveelheid suiker middel ik op 70 gram en ik doe er 1 mini schepje zout in.

Test
Volgens Artusi kook je eerst de melk met de suiker en het aardappelmeel. De koekjes doe je er later bij en als het gekookt heeft laat je het afkoelen. Je splitst de eieren, de eiwitten klop je stijf, stijf als in ze vallen niet meer uit de kom als je de kom ondersteboven houdt. Als de melkmassa afgekoeld is roer je de dooiers erdoor en spatel je het eiwit erdoor.

Resultaat
Het resultaat dat uit de oven komt is een holvormig iets, mooi bruin dat wel en toch nog net niet goed genoeg. Ik had natuurlijk geen tijd om de melkmassa af te laten koelen en heb de boel warm door elkaar gespateld en de keer erop had ik geen koekjes en geen aardappelmeel en dat gaf een nog gekker resultaat, waar gelukkig geen foto's van zijn. Dus op het boodschappenlijstje staat een emmer geduld en aardappelmeel.
 

Zeep #1

En weer een paar stukken zeep erbij, ik ben gestopt met tellen. Het rode stuk zeep was er 1 die ik meteen herkende, ik heb het mijn moeder zelf cadeau gedaan. Het is een stuk zeep van de Savonnerie, doe je een dagje Amsterdam ga er dan langs. Het is een rechthoekig stuk zeep met een gat erdoor, daar hoort dan een touw door zodat je het onder de douche op kunt hangen. Aan de kleur te zien is het een stuk aardbeienzeep, ah niet te versmaden en nog niet half op. Het aapje stond in de boekenkast stof te happen, ik had eerst niet eens door dat het een zeperd was.

Polswarmers

De laatste tijd ben ik eigenlijk altijd maar druk, ik weet zelf niet waar ik precies druk mee ben. Wat ik wel weet is dat op de bank zitten en een moppie breien of haken een zeldzaamheid is. Maar na wat vallen en opstaan heb ik toch een klein project af.

Kantoorkou
Hubby G heeft het nooit koud op kantoor, maar de luchtverversing tocht hem altijd over de handen en die worden dan steenkoud. Zelfs de handen uit de mouwen steken en ze laten wapperen helpt niet. Ik heb dit patroon gebruikt, met wat aanpassingen. De duim heb ik 27 steken gemaakt, bij het daadwerkelijk breien van de duim heb ik 5 toeren steeds 2 steken geminderd. De wol die ik gebruikt heb is een restant sokkenwol, hubby G heeft dus nu sokken met bijpassende polswarmers . . .

Crackers #1

De eerste poging om zelf crackers te maken, op internet vind je te veel recepten. En zo ziet het eerste probeersel eruit voor het in de oven gaat.

Test
Ik heb zo mijn bedenkingen, volgens mij bedoel ik met crackers iets heel anders dan wat ik op internet vind. Het resultaat, geen crackers zoals ik ze wil, breekbaar en erg veel zaden. Niet goor, dat dan ook weer niet. Het is een beginpunt, deze eerste poging en zoals ik altijd zeg, een test is nooit mislukt. Het resultaat is misschien niet wat je verwacht had, maar dat is iets heel anders. 

Moestuin #81

Het is nog steeds schrapen in de moestuin, vandaag schraapte ik spruitjes voor het volume aangevuld met wat boerenkooltoppen.

Maand
Nog grofweg een maandje wachten, dan gaan we weer opbouwen. Composthoop ontmantelen, spitten en zaaien.

Ochtend #17

 

Grijzigheid met zon erdoor.

 

Museum #1

M en haar vriendin O willen naar het museum in Bennekom, naar een tentoonstelling over breiwerken. Mij leek dat ook wel wat dus ik stelde voor om te chauffeuren, zeg maar wanneer je wilt. M had het al helemaal in haar hoofd zitten, een tussenstop in Ede bij de wolwinkel en dan door naar Bennekom. Ze had er even niet op gerekend dat ze een hielspoor zou krijgen en zich kruipend voort moest bewegen.

Februari
We rekken het zo lang mogelijk en gaan een paar dagen voor het einde van de tentoonstelling toch met een inmiddels redelijk herstelde M op weg. O, doe mij alle dagen een bezoek aan een wolwinkel, wat is dat toch een genot voor de ziel. Die kleuren, alhoewel die kleuren - in de wolwinkel kwam ik erachter dat Scheepjes heel ordinair Fenna garen uitbrengt onder een eigen naam. Dat heeft Scheepjes toch niet nodig denk je dan, je gaat toch niet iets dat eerst in de Wibra ligt later onder het Scheepjes merk uitbrengen ? Blijkbaar wel.

Goodies
Er zijn trouwens meer dingen om je over te verbazen, er is nu zelfstrepende sokkenwol van Regia waar je zonder te veel moeite twee identieke sokken mee kunt breien. Aan het begin en in het midden van de bol zit een stuk garen in een contrasterende kleur, als je precies na dat stuk begint met breien worden je sokken gelijk. Dan moet je natuurlijk wel gelijkmatig breien en goed tellen, dat tellen is iets waar het bij mij nogal eens aan schort. Daarnaast heeft de Pippi Langkous in mij het liefst altijd twee verschillende sokken. Ik ga me te buiten aan sokkenwol voor wel drie paar ongelijke sokken.

Museum
Het kijk- en luistermuseum in Bennekom is nog niet open als we daar aankomen, dus we hebben tijd om door Bennekom te slenteren op zoek naar een goed cafetaria. We bestellen en nemen plaats, een huiselijk cafetaria zo leuk - als O terug komt van het toilet is ze helemaal vrolijk. Het is zóó schoon en als je met je handen wappert krijg je een doekje om je handen mee af te drogen - ik ga ook maar eens polshoogte nemen. Daarna gaan we op zoek naar de hobbywinkel van Bennekom, we komen midden in een woonwijk uit en wat lacherig lopen we terug naar het centrum. Tsja dat heb je tegenwoordig, mensen beginnen vanuit huis een webwinkel en zo krijg je wat apart toeristenverkeer, die door jouw straat giechelen.

Open
Na deze extra excursie is het museum ondertussen wel open, ik val voor een schilderij van Fransje Smit in werkelijkheid is het groter. De tentoonstelling kan je in vijf minuten gezien hebben, er is onder andere breiwerk van clubgeluk. Daarna dompelen we ons onder in de rondleiding, nou ja meer het verhaal over en een demonstratie van de collectie mechanische muziekinstrumenten. Zodra de vrijwilliger het kermisorgel start weet iedereen in de wijde omtrek dat de rondleiding op zijn einde loopt. We taaien af richting de koffiekamer en doen nog een rondje museumwinkel en toiletten. Na een kort bezoek aan de banketbakker, die om de hoek zit, gaan we met al onze aanwinsten weer naar huis.