Mini winter #2

Nog een dag uit de mini winter, nog een zonsopkomst. Deze keer met spectaculaire kleuren. Deze keer buiten op de klompen, vest tot bovenaan dicht, muts op en plaatjes schieten. Voor je het weet zijn de kleuren vervangen door strak blauw met vliegtuigstrepen.

Mini winter

De dame van het weerbericht kondigt een mini wintertje aan, een paar dagen vrieskou en dan weer terug naar de herfst. Dat zijn de ochtenden dat ik vanuit de warme woonkamer foto's van de zonsopkomst maak of dat ik op de slippers blauwbekkend buiten sta. Het duurt maar even, dus je moet er iets voor over hebben.

De opgaande zon
streelt het nu kale landschap
oranje over wit

Echt Nederlands

We zijn Bij T&M op bezoek geweest, heen met appeltaart en twee emmers appels en terug waren we niet lichter. Geschenken voor ons nieuwe huisdier, tijdschriften, een enorm mooi boek over Corto Maltese, een mutsen breiboek en meer.

Tellen
En daar neem ik dan de tijd voor, rustig op de bank de punten uitzoeken en tellen. Dat alles in de hoop dat tegen de tijd dat ik genoeg punten heb, de spaarprogramma's nog niet opgeheven zijn. Al een heel eind op weg naar een duur koffiezetapparaat, Nederlands fabricaat en genoeg voor vier lekker-tukkie-doen fleecekleden voor de kat. Eerst maar eens met 1 fleecekleed beginnen.

Rood

Rood is de kleur van jouw vruchten, rood zijn zelfs de steeltjes. Je blad is afgevallen, je zou een trieste boom met kale takken zijn als je niet versierd was met allemaal kleine rode appeltjes.

Vrolijk
Nu zie je er vrolijk uit met al die mooie rode oorbellen. Als het nog iets kouder wordt, dan zullen de vogels ze soldaat maken.

Appels vogelvoer
kleine boom met oorbellen
winter noodvoorraad

Herinneringen

 

 

 Hubby G heeft bloemen gekregen,

de kamer ruikt naar fresia's.

Heerlijk.

Ik denk aan mijn moeder,

fresia's

en dan vooral gele

waren altijd haar favoriet.

Zou dat nog steeds zo zijn ?

Zou de geur iets bij haar losmaken ?

 

Bonzend hart

Ik zit hier achter mijn compu en hoor boink, niet zo heel hard maar toch duidelijk boink. Het boink van een vogeltje dat tegen een raam vliegt, het klonk dichtbij maar niet heel hard - misschien viel het mee. Ik trek een jas aan en stap naar buiten, ik kijk om me heen - niets, ik stap weer naar binnen. Maar ik
weet toch zeker dat ik iets hoorde, ik doe de deur weer open en daar ligt het.

Zielig
Ach zo'n zielig klein vogeltje, meestal jagen ze achter elkaar aan en letten dan niet op en boink. Vaak zijn ze dood, soms doen ze het nog - ik pak het vogeltje op, ik voel een bonzend hartje, de oogjes dicht - hoofdpijn denk ik. Ik hou het tegen me aan warm en ga uit de wind in het kippenhok staan. Daar sta je dan met je goede gedrag, ik ga met bonzend hart de camera halen, hopen dat de kat slaapt. Kijk dan, beter 1 vogel in de hand dan tien in de lucht. Alleen snap ik nooit zo goed, waarom ze dan altijd op je poepen ? Omdat je hand niet zo gestroomlijnd is als een tak en het er dus niet langs naar beneden kan vallen - zoiets ?

Voyeur

Mijn ouders verzamelden, ze verzamelden alles wat los en vast zat en ze wilden vooral niet voor elkaar onderdoen. Maar in al die verzamelwoede zit een kern, een eerste liefde, een eerste verzamelwoede liefde. Voor mijn moeder zijn dat haar ansichtkaarten, de kaarten ooit door haar ouders gestuurd werden gekoesterd.

Reis
Iedereen werd altijd aangemoedigd haar toch vooral een kaart te sturen als we ergens heen waren. Ooit stuurde ik haar "Hartelijk gefeliciteerd", iedere letter op een andere kaart, iedere kaart naar een ander postkantoor. Het postkantoor voorzag de kaart van een bijzondere stempel en postte het weer - het duurde weken voordat ze alles compleet had. Toen het verzamelen uit de hand liep werd echt
alles verzameld, zelfs doormidden gescheurde kaarten van wildvreemden werden gekoesterd.

Parels
Tussen alle verzamelde kaarten van vreemden, veel Kerst, veel vakantie en veel verjaar en heel veel middle-of-the-road kom ik opeens iets heel anders tegen. Parels tussen het kattenbakgrit, ik voel me een voyeur - het is maar goed dat de kaarten in het Frans geschreven zijn. Ik sorteer ze en leg ze op volgorde, elf zoetsappige kaarten gedateerd 1924. De aanhef op de oudste kaarten is "Ma petite Marie bien aimée", negen maanden later is dat gewijzigd in "Ma petite femme adorée". En altijd de daarop volgende zin "je t'ecrit deux mots", ik schrijf je twee woorden - waar hij vervolgens wel de hele kaart voor nodig heeft.

Kringloop #18

Een rondje dorp, de chemokar, de drogist en dan afzakken naar de kringloopwinkel. Ik hoopte op weckpotten, maar ze hadden alleen maar potten van het oude model. Dus het werd een doelloos snuffelen, mijn oog viel op een lelijke koffiekan of is het een theekan ? Die moest ik hebben.

Enkel
Bij de kassa vroegen ze of de kan alleen had gestaan, als die kan niet alleen had gestaan had ik wel met meer lelijk aardewerk bij de kassa gestaan. En ik wil graag vijf kweeperen, alsof je bij een exotische groenteboer staat en niet in de kringloopwinkel. Vijf bonkige kweeperen, gewoon om eens te proberen, als het bevalt kun je altijd een eigen boom aanschaffen.  

Rooie rug

Mijn moeder zei altijd, als je later op moet ruimen - kijk dan alles goed na. Daarbij keek ze me indringend aan, er hoorde een blik bij. Nu mijn moeder opgenomen is ruimen we op, ik kijk alles goed na. De overvolle linnenkast is iets, waar ik me over ontfermd heb.

Andermans
Ik zoek me een ongeluk naar goedpassende kleding voor mijn moeder omdat er heel veel kleren in de linnenkast liggen, kleren die mijn ouders verzameld hebben. Ik voel me dan altijd een beetje boos worden, nooit konden ze iets vinden - de kasten puilden uit. Maar nu, nu vul ik zak na zak met kleding voor de kledingcontainer. Handdoeken, stapels handdoeken - ik vul een grote zak voor het dierenasiel. En als ik broeken of jassen tegenkom, kijk ik de zakken goed na. En ik heb keuze uit 
twee, er zit of helemaal niets in of zakdoek(jes), een plastic tasje, een kammetje en pepermuntjes.

Zeep
Ik haal een plank leeg en veroordeel de kleding, een deel gaat linksaf, een deel gaat in de was en de rest gaat de kast weer in. En soms gaat er iets in de moedertas. En wat vind je in de linnenkast, die je goed na moet kijken - die blik uit je herinnering plaagt je ? Zeep, heel veel stukken zeep en je vindt heel veel papieren zakdoekjes, iets waar mijn moeder helemaal niet van hield. Maar laatst vond ik dan eindelijk iets, duizend gulden met de naar mijn gevoel, altijd spottend kijkende Spinoza erop. Zo eentje waar je je rug mee kunt afdrogen, daar waar je geld groeit. 

Moestuin #73

Het is wel moestuin in het kwadraat, erg veel moestuin zodat je kunt zien dat er na de courgettes nog iets te oogsten is.

Dierentuin
De laatste stronken groenlof gaan eraan, ik maak ze eerst grof schoon terwijl ik nog buiten sta. Slakken naar links, regenwormen naar rechts en de pissebedden rechtuit - de lelijke bladeren in een emmer voor de kippen. Binnen laat ik water in de bak lopen, dan komen er altijd nog wat die-hards boven drijven. De die-hards gaan uit het raam.

Ingrijpen

Er groeiden dit jaar grote paprika's, maar ze kleurden maar heel langzaam en zolang het niet vriest is er niets aan de hand. Gewoon heel rustig steeds iets verder laten rijpen. Maar nu het 's nachts vriest moest er ingegrepen worden, nadat ik klaar was had ik een hele afwasteil vol met paprika's.

Gras
De meeste zijn zo groen als gras, ik leg ze koel in de gang - misschien kleuren zo nog iets en anders eten we ze zo. Wat een grandioze oogst.

Moestuin #72

Geen oogst van mij, maar 1 van hubby G. Een beetje een aparte combinatie, zoete appelen, winterpeen en een prei. Maar ik klaag niet in het weekend sta ik het aanrecht af.

Moestuin #71

Eindelijk. Eindelijk is het zo ver, met wat moeite een portie spruiten bij elkaar gescharreld. En dan maar weer zoeken, waar heb ik dat recept - heb ik dat nou nergens opgeschreven ? Nee dus.


geluk is een blog
met een link naar een recept
ezel spruit oven

Japan

Bij mijn moeder moet opgeruimd worden, we hebben geen haast maar we doen het wél. Mijn ouders waren meer dan zestig jaar getrouwd en hebben zestig jaar spullen verzameld en dat is te zien. Om het leuk te houden heb ik bedacht dat we een weekend opruimen onderbreken met een dagje uit.

Treinen
Ik wil wel naar de Hortus in Leiden met de trein, ik zoek of er een speciale aanbieding is maar dat valt tegen. We bekijken de site van de NS, hmm werkzaamheden, maar de treinen rijden wel. Uiteindelijk bestel ik elektronisch speciale kaartjes, treinen & eten. De eetkaartjes kun je zo afdrukken en meenemen, maar de treinkaartjes dat is een ander verhaal. De treinkaartjes moet je verzilveren en dan moet je ook al aangeven op welke datum je reist en wat je traject is. Nou is het traject me wel duidelijk, maar de datum is onzeker en op het laatste moment verzilveren gaat niet, want de kaartjes moet je afgedrukt bij je hebben.

Hooiberg
Het is allemaal de vooruitgang, je kunt op internet alles vinden behalve dat wat je zoekt. Je kunt elektronisch kaartjes boeken, diezelfde kaartjes elektronisch betalen, maar nee je kunt ze niet elektronisch op je ov-chipkaart boeken of ze op je slimme telefoon meenemen. Dus we nemen een gok met de datum en de trein had niet eens een lekke band. De reis verliep voorspoedig, we hebben zelfs Schiphol even bekeken omdat we daar een overstap hadden.

Weer
Het was van dat typische novemberweer, grauw en miezerig - maar dat geeft allemaal niet, in de kassen van de Hortus is het 24 °C. Je kunt het zo plannen dat als het droog is je eerst buiten alles bekijkt en als het regent ga je gewoon eerst de kassen in. De meeste bomen waren al kaal, maar we waren op het juiste moment om een dramatische foto van 'von Siebold' te maken. Bij de uitgang heb ik voor onze dierenoppas nog een grote amaryllisbol gescoord, ze hadden ook heel veel verschillende zeepjes . . . maar ja ik heb zeker een tienjarig zeepkoopverbod. Kijken, kijken, niet kopen.
 

Herfst

Walnotenboom

 

Moestuin #70

Het is met groenlof net als met de andijvie, het is groente waar een halve zandbak aan kleeft en een hele dierentuin in woont. Buitenste bladeren voor de kippen, de binnenste voor ons.

Water
Als je de bak met water vult komen de best verstopte dieren boven drijven. Ik verhuis die allemaal naar buiten en voor ik de groente snijd kijk ik alles nog even goed na. Ze zeggen dat naaktslak en pissebed eetbaar zijn, maar ik heb mijn groente liever vegetarisch.

Thomas

Nee dat kan niet. Waarom kom je zelf niet even kijken vraagt hubby G ? Nou omdat ik het niet geloof, maar toch is het waar. Aan de vijg zitten nog rijpe vijgen, niet van die enorm grote maar wel degelijk rijpe vijgen.

Regen
Maar steeds met die nattigheid hangen ze binnen no time als een schimmelig hoopje aan de struik, dus we plukken ze allemaal. Ik weet niet wat ik er mee aan moet, ze zijn niet allemaal even rijp dus ik stal ze maar uit. We hebben de helft nog gegeten, de rest rot weg terwijl je er naar kijkt.  

Soep

De laatste courgettes liggen te verpieteren, een hele koelkast vol met restjes en een mini pompoen, laat ik soep maken, dan is het in 1 keer opgeruimd. Ik maak de groente schoon, ik kook het en daarna gaat het in de keukenmachine.

Kunst
In kookboeken staan altijd de mooiste foto's, ook bij de soeprecepten, misschien ligt het aan mijn kookkunsten. Als het uit de keukenmachine komt ziet het er een beetje uit als uhm uhm. Nou als iets dat al een keer gegeten is wordt dat door hubby G altijd diplomatiek genoemd.

Moestuin #69

En ja, er is ook wat anders te eten - andijvie. Ik kies de grootste uit en snij hem af, het is een hele joekel, maar ook de halve kruipende tuin is erin gekropen. De buitenste bladeren, die onder het zand zitten, gaan eraf en zijn voor de kippen. Daarna peuter ik nog een tijdje, naaktslakken, pissebedden en ik verbaas me een hele kudde regenwormen worden door mij uit huis gezet.

Moestuin #68

Ze staan in hetzelfde vak als de tomaten, de tomaten hebben een huisje en doen het zozo, de paprika's hebben alleen een afdak en kijk toch eens. Het gaat wel heel langzaam, straks als het vriest heb je een bult groene, maar dat het kon dat had ik veel eerder willen weten.

Kas
Zo zonder kas, gewoon buiten in de volle grond, misschien gaat het wel beter in een kas - maar ik word hier heel gelukkig van.

Stoofperen

Twee kleine emmers met kleine stoofperen erin, van de kleine boom, iedere keer als ik ze stoof vind ik het maar zozo. Niet echt lekker en dan zijn het ook nog allemaal van die miniperen, veel schilwerk, het klokhuis eruit priegelen en het resultaat ondermaats qua smaak. Ik sta dus niet te springen, maar toch probeer ik het weer - mwah.

Voornemen
Als er volgend jaar weer peren in die boom zitten ga ik ze dunnen, dan haal ik simpelweg de helft weg. Misschien worden de peren dan wat groter en hopelijk ook beter van smaak en anders wil ik een varkentje.

Tractors

Je mag altijd hopen, niet ? Ik had gehoopt dat de pompoenen nog iets groter zouden worden, maar het mocht niet zo zijn. De pompoen gaf er de brui aan en liet al zijn bladeren vallen, dan kunnen de pompoenen er wel af.

Ballen
De kleine is iets groter dan een tennisbal en de grote heeft het formaat handbal. Het aantal pompoenen dit jaar vind ik wel erg tegenvallen, drie planten en in totaal drie pompoenen. Volgend jaar neem ik de kwast erbij, misschien dat er dan meer bloemen bevrucht raken.

Leptoglossus occidentalis

Nu het kouder weer wordt krijg je allemaal ongenode gasten in huis, spinnen, een hele kolonie lieveheersbeestjes en deze exoot.

Want
Dat het een wants is zie ik zo wel, ik hou niet zo van ze, want ze kunnen bijten. Maar deze moest ik even opzoeken, een uit Noord-Amerika stammende bladpootwants. Ik zet hem/haar buiten, ik heb liever dat ze een ander plekje dan onze slaapkamer zoeken om te overwinteren.